Stocznie i fabryki silników - Holandia: książki

Rotterdamse Beren - De 'Beer' en de 'IJsbeer' van Smit

In 'Rotterdamse Beren' keren we in eerste instantie terug naar 1926. Het jaar waarin de Rotterdamse werf van Piet Smit Jr. twee unieke schepen zou opleveren: De Jääkarhu en de Siberië.
De eerste een reus van een ijsbreker, vervaardigd voor Finland en de tweede de sterkste sleper van zijn tijd in ons land én tevens ook ijsbreker. Aan de hand van o.a. 50 foto's volgen we hun levensloop.

Het kloppend hart - Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij 1889-1978

In het hart van Arnhem bevond zich bijna 90 jaar lang een bloeiende scheepswerf en machinefabriek: de Arnhemsche Scheepsbouw Maatschappij (ASM). De ASM was decennialang een van de grootste werkgevers van de stad, en bepaalde met haar loodsen en kranen het gezicht van de zuidelijke Rijnoever. Het klinken van de schepen was tot diep in de stad te horen.
Na de sluiting en ontmanteling van de werf resteerden alleen nog wat fundamenten in een verder braakliggend terrein. De ASM zelf raakte in de vergetelheid.

Dit boek wil het gat in het collectieve geheugen dichten en de fascinerende geschiedenis van een scheepsbouwfamilie, hun bedrijf en de werknemers doen herleven. Het verhaal van de ASM loopt van de industrialisatie in de negentiende eeuw via twee wereldoorlogen tot aan de teloorgang van de scheepsbouw in de jaren zeventig.

Van stoommachines via rivierslepers en baggermolens tot aan grote zeeschepen. Van krullenjongen tot directeur. Drie auteurs beschrijven verschillende facetten van die geschiedenis. Daarnaast bevat het boek de verhalen van acht oud-werknemers en een overvloed aan beeldmateriaal. Het resultaat is levendig en veelzijdig; een verrassend venster op een verleden dat eigenlijk nog heel dichtbij is.

Turfschuiten en kustvaarders - Een geschiedenis van de Groninger scheepsbouw

De gildebroeders van het schuitenmakersgilde in de stad Groningen zagen hun werkgelegenheid in de zeventiende eeuw fors toenemen toen de vervening van de Veenkoloniën van start ging. De vraag naar turfschuiten was zo groot dat ze daar bij lange na niet aan konden voldoen. Het duurde daarom niet lang voordat in de nieuw ontgonnen veengebieden tal van werven en werfjes werden opgericht.

Dat was het begin van een bloeiende bedrijfstak die tot op de dag van vandaag bestaat. Eerst werden vooral turfschuiten gebouwd, maar al gauw vroegen de Groninger schippers om grotere, zeewaardige schepen om hun waren verder weg te kunnen brengen. Die schepen kwamen er, waarbij de bouwers rekening hielden met de smalle kanalen.
Dit boek beschrijft de geschiedenis van de Groningse scheepsbouw, waarin bloei en crisis elkaar afwisselden, en laat zien hoe de scheepsbouwers zich aanpasten aan de veranderende omstandigheden.

Classic Dutch-Built Coasters

Traditionally coasters had been owned by families with ships passing from one generation to the next along with the knowledge to operate and trade them successfully. The new generation were men who had left deepsea trades and then bought a coaster or they were former crewmen who wanted to have their own vessel. As the 1960s progressed, competition increased in the coastal trades and the ships increased in size in order to carry more cargo.

This is the first publication in a new Classic..... series. All the ships featured in this colour album were built in the Netherlands, although not all sailed under the Dutch flag. The heyday of the Dutch coaster was the early 1960s when over 1000 were in service.

Stuwkracht in Staal - Motorenfabriek Bolnes Krimpen aan de Lek en / Motorenfabriek Smit & Bolnes Kinderdijk - Zierikzee

Johann Hendrik van Cappellen was het aan wie in 1885 een vergunning werd verleend voor het oprichten van een Fabriek voor Stoom en andere Werktuigen te Bolnes. Van Cappellen begon met een eigen gieterij waar o.a. lieren, slagscharen, buigbanken en ponsmachines werden vervaardigd.
In 1909 kwam de eerste tweetakt gloeikopmotor met carterspoeling ten tonele. In 1910 verhuisde men wegens een te krappe behuizing van Bolnes naar het riviereiland "De Zaag" te Krimpen aan de Lek, gelegen tegenover de plaats Bolnes. Tot 1935 leverde men gloeikopmotoren met de o zo bekende kruishoofden en leibanen, gelijk de vele stoommachines die men tussentijds ook produceerde.

Tussentijds was men middels eigen ontwikkelingen overgegaan tot de productie van echte dieselmotoren, vanaf 1928 werden de Bolnes dieselmotoren met naar wens met een open of gesloten motorvoet, geproduceerd.
In 1949 kwam de eerste volledig gelaste Bolnes motor gereed. Deze motor bleek naast een uitvoering als land- en scheepsmotor ook uitstekend geschikt voor toepassingen in de vele soorten baggerschepen.

Doordat de motor "maar" 50 pk per cilinder produceerde en de vraag in vooral de baggerwereld naar meer vermogen groot was, heeft dhr. Dick Leonardus Hendrik Smit, als adjunct-directeur in het familiebedrijf L. Smit & Zoon N.V. te Kinderdijk werkzaam, het plan opgevat om in overleg met de familie Van Cappellen de Bolnes motor in een vergrote uitvoering bij de Machinefabriek te Kinderdijk te gaan bouwen.
De vergrote Bolnes motor kwam als "Smit-Bolnes" motor op de markt.
Vanaf 1954 tot aan 1960 werden de Smit-Bolnes motoren te Kinderdijk geproduceerd, nadien is de productie verplaatst naar een nieuwe motorenfabriek van Smit & Bolnes te Zierikzee.

In dit boek wordt de geschiedenis van beide fabrikanten verteld. Ook komen alle geproduceerde motortypes aan bod.

Deel 5 uit de serie "Nederlandse fabrikanten van land- en scheepsmotoren".

Paul van Vlissingen & zoon - Ondernemers in stoom

Paul van Vlissingen (1797-1876) is een pionier op het gebied van stoomenergie. Met zijn Amsterdamsche Stoomboot Maatschappij opent hij als eerste in Nederland een overzeese stoomscheepvaartverbinding: van Amsterdam naar Hamburg.
Met Abraham Dudok van Heel start hij de Kon. Fabriek voor Stoom- en andere Werktuigen Paul van Vlissingen & Dudok van Heel. Ze bouwen de eerste ijzeren stoomschepen met schroef in Nederland, de eerste stoomlocomotieven in Nederland, balansen voor de stoomgemalen Cruquius en Lijnden voor het droogleggen van de Haarlemmermeer en stoommachines voor de suikerindustrie in Suriname, Indië en West-Brabant.

Zoon Paul Cornelis (1829-1906) bouwt het bedrijf vanaf 1850 verder uit. Hij neemt grote werken aan, zoals de constructie van het grootste droogdok in Azië. Hij participeert in de bouw van het Paleis van Volksvlijt en bouwt in 1870 de langste brug van Europa, de spoorbrug over het Hollands Diep bij Moerdijk.
Maar het bedrijf gaat failliet en Paul C. emigreert naar Noord-Amerika. Aan het eind van de eeuw komt hij terug en is hij tot zijn dood opzichter van het Stedelijk Museum in Haarlem, het latere Frans Hals museum.
De Fabriek maakte ondertussen een doorstart onder de naam Werkspoor.

Dit boek is een bedrijfsgeschiedenis over een tijd dat bedrijven nog vooral familiebedrijven zijn. Het is daarmee ook een dramatische familiegeschiedenis, die zich uitstrekt over de hele 19de eeuw. Het is een verhaal over pioniers, over voorlopers.